01-05-2021 6th Day

 

Μια πανέμορφη Κέρπερα
στο μπαλκόνι μας

ΜΕΡΑ ΕΚΤΗ ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 01-05-2021 

Πρωτομαγιά και Μεγάλο Σάββατο μαζί, και όλα κλειστά. Παρόλα αυτά δεν βλέπω την κίνηση να λιγοστεύει, από το πρωί στην κεντρική οδό που βρίσκεται κοντά μας περνάνε συνεχώς αυτοκίνητα. Στην οικογένεια  μου δεν έχουμε κάποιες ιδιαίτερες συνήθειες για το Πάσχα, συνήθως το μεγάλο Σάββατο μετά την ανάσταση μαζευόμαστε οικογενειακά για δείπνο και την Κυριακή του Πάσχα σε κάποιο εστιατόριο για μεσημέρι. Τα τελευταία χρόνια δε, μας ακολουθούσε και ένας Τουρκοκύπριος φίλος μας που του αρέσουν αυτές οι μικρές παραδόσεις για το Πάσχα, η μαγειρίτσα, το τσούγκρισμα με τα κόκκινα αυγά και ιδιαίτερα οι φλαούνες. Δυστυχώς πέρσι και φέτος, παρόλο που το σπίτι του απέχει μόνο 15 λεπτά με το αυτοκίνητο, δεν μπορεί να μας κάνει παρέα. Βασικά από τις αρχές του Μάη 2020 μέχρι και σήμερα, λόγω της πανδημίας και λόγω των πολιτικών καταστάσεων (βλέπε πολιτικά παιχνίδια), δεν έχουμε συναντηθεί. Δεν θα επεκταθώ περισσότερο γιατί από το πρωί που ξεκίνησε στο μυαλό μου να σχηματίζεται το κείμενο που θα έγραφα σήμερα, με κυριαρχούσε πολλές φορές ο θυμός και δεν θα ήθελα να γράψω κάτι από αυτά που με κάνουν να θυμώνω. Σκοπός μου δεν είναι να επιβάλλω τις απόψεις μου, αλλά να τις μοιραστώ μαζί σας, κι αν αφήσω το συναίσθημα να τις κυριαρχήσει φοβάμαι ότι θα ξεπεράσω κάποιες γραμμές.

Θέλω να αφήσω πιο κάτω ένα απόσπασμα από ένα βιβλίο που μου άρεσε πάρα πολύ και είχα σημειώσει το κομμάτι αυτό για να το μοιραστώ κάποτε στα κείμενα μου. Είναι κάποιες σκέψεις για προβληματισμό. 

Κυκλοφορεί από τις
εκδόσεις Διόπτρα

"Η θρησκεία, ως συνέπειας της ικανότητας των ανθρώπων να βλέπουν την "καλοσύνη" σε τούτον τον τρομακτικό μας πλανήτη, με ενδιαφέρει από τότε που ήμουν νέος. Ο Θεός είναι μια υπέροχη μεταφορά. Όπως πολλοί συγγραφείς, απολαμβάνω να σκέφτομαι γι' αυτόν. Η ανημποριά των ανθρώπων, που πνίγονται στην ίδια τους την βία, τρέμουν το ίδιο τους το κακό και επομένως φαντάζονται μια εστία καλοσύνης έξω απ' αυτούς ως γιατρειά για τα δεινά τους, τούτη η μάταιη προσπάθεια τους μου
φαίνεται, μες στην ανθρώπινη περιπέτεια, σαν μια θλιβερή αναζήτηση.

Πρώτα βρίσκουν έναν Θεό που τους λέει να είναι καλοί κι ύστερα αλληλοσκοτώνονται στο όνομα του. Με κάνει να ανατριχιάζω. Επιπλέον, πιστεύουν ότι αυτός ο ίδιος ο Θεός έχει έναν τόπο βασανιστηρίων που αποκαλείται κόλαση. Φαντάζομαι ότι η κόλαση καταλαμβάνει περισσότερο χώρο απ' τον παράδεισο στην ψυχή των πιστών. ... Ένας Θεός που δημιούργησε τον Σατανά και την κόλαση...Προφανώς, η ανθρωπότητα είναι ανίκανη ακόμα και να φανταστεί την "καθαρή κι απόλυτη καλοσύνη"!" ΑΧΜΕΤ ΑΛΤΑΝ - Δεν θα δω τον κόσμο ξανά 

Καλή Ανάσταση σε όλους, πρώτα και κύρια μέσα μας, και μετά υγεία και ειρήνη για όλον τον κόσμο.